Bir de var.
Gidip biraz ağaç dinlemeliyim, sonra havanın yumuşaklığını.
Ve dokunmalıyım yüreğine
Sen sürmeliyim dudaklarıma, bir kaç eşya, pencerende bir sardunya buğusu, nereye koymalı gözleri, uzaklara taşınmalı eller.
Bir de sen duru bir tende dinlenen ruh, bulutlarda gezen mavi ülkeli kadınsın ki yani o derece aşık olunmaya müsait, ama. Gidip bir ağacı dinlemeliyim gövdesine uzanıp seni öpmeliyim bide uzun uzun ki, seni öpmek arındırır beni o duru tenindeki ruha dokunulduğu zaman.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta