Bir de Sen Olsaydın Şiiri - Ömer Tomruk

Kalabalık bir gecenin sesi çınlıyor kulaklarımda.
Penceremin kenarına süzülmüş yalnızlığımla,
Sokakları dinledim.
İnadına aşk şarkıları çalıyor bu gece...
Hasrete bilenmiş hançerler.
Dört duvar suskun,dört duvarın adı hüzün...
Buz kesen odamın sessizliği dolaşırken damarlarımda,
Bir de sen olsaydın...

Kor ba...kışlarını dikseydin gözlerime,
Zambak kokularını arar mıydım sen olsaydın.
Gecenin kurşunu kahpe,gecenin kurşunu hain.
Veda edelim hüzünlere derken bu son günde,
Bir de sen olsaydın...

Düşündüm de sensiz bir Ben'i
Bir an hiç duyamadığımı düşündüm kokunu.
Yokluğunu düşündüm de,
Kahredici bir cehennem esintisiydi yüzümü okşayan.
Korktum ama yoksun...
Ah bu sinsi gecede bir de sen olsaydın...

Efkâr tüm ağırlığı ile çullanmış üstüme,
Son mumu da ağlaşan gölgelerime yaktım.
Şerefine içilecek aşklar kaldı mı derken kendime,
Ve ben kadehimi kaldırmışken şerefine,
Birde sen olsaydın...

Geceye baktım uzun uzun...
Ve yıldızlardan resmini yaptım gökyüzüne.
Ömür dediğin üç beş gün,
Yarısı sen,diğer yarısı tutsaklığım.
Resimlerinle uyumuşken soğuk döşeğimde,
Yarınımda bir de sen olsaydın...
Bir de sen olsaydın...