Kaç ahım yazıldı, amel defterine,
Bunu bir cananım, bir de Mevlam bilir.
Kaç sözüm işlendi, asil yüreğine,
Bunu bir canparçam, bir de Mevlam bilir.
Yerim yanın derken, böyle mi olacak?
Aşk değerini hicranla mı bulacak?
Can hasretini başkası mı çekecek?
Bunu bir yastığım, bir de Mevlam bilir.
Münkerin dinlediği aşk sözlerini,
Nekirin gördüğü ışıl gözlerini,
Benle gidecek sevgi yeminlerini,
Bunu bir kalbimiz, bir de Mevlam bilir.
Defterimiz, bu dünyada kapanmaz ki,
Ümitlerimiz, zamana yenilmez ki,
Masum sevdamız, hasretle biçilmez ki,
Bunu bir yazgımız, bir de Mevlam bilir.
Kimse çalmadı, kalbimdeki sevgimi,
Yaşadım, gerçek sevdanın ötesini,
Neyin uğruna ömrümü verdiğimi,
Bunu bir dileğim, bir de Mevlam bilir.
22 Temmuz 2003 Ankara
Cafer Tayyar ÖzkanKayıt Tarihi : 7.9.2004 10:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)