Bir de Hıçkırık Kaldı

Yavuz Değirmenci
282

ŞİİR


12

TAKİPÇİ

Bir de Hıçkırık Kaldı

Mahsulü hicran olan harmanda savruldum ben
Bir elem, bir ızdırap,bir de hıçkırık kaldı
Kâh ayazında dondum,kâh narda kavruldum ben
Bir elem, bir ızdırap,bir de hıçkırık kaldı

Sustu türküler,şarkılar sustu, dünya sustu
Sustu dalında bülbül, güller umudu kesti
Sustu deli dalgalar, rüzgar sessizce esti
Bir elem, bir ızdırap,bir de hıçkırık kaldı

Zindan her yer,kötülüklerle örülmüş duvar
Duygularımı yutan bir sürü kör kuyu var
Sonu yok dehlizlerde dilimde acı havar!..
Bir elem, bir ızdırap,bir de hıçkırık kaldı

Ben azabı tadarken, söyle sen neyi tattın?
Yüreğim elindeyken tutup ateşe attın
Yaprağım su beklerken,sen bana kor uzattın
Bir elem, bir ızdırap,bir de hıçkırık kaldı

Gök ekin biçmiş gibi,çiçekler solmuş gibi
Yaprakları buz kesmiş, ayazda kalmış gibi
Merhamet,vicdan,şeref…hepsi de ölmüş gibi
Bir elem, bir ızdırap,bir de hıçkırık kaldı

Avuçlarımdan kayıp rüya olan sevdandan
Sabır lokmalarıma maya olan sevdandan
Bakışı,gülüşleri riya olan sevdandan
Bir elem, bir ızdırap,bir de hıçkırık kaldı

Nedendir, düşlerimi geceye terk edişin?
Yeni bir imtihan mı, bu sessiz serzenişin?
Sabır toplamak benim; dağıtmak senin işin
Bir elem, bir ızdırap,bir de hıçkırık kaldı

Ruhumu dâra çekti bu zorunlu itaat
Mısralarımı tek tek vurdu bu makûs hayat
Her tik-tak edişinde ömrüme tırpan saat
Bir elem, bir ızdırap,bir de hıçkırık kaldı

Tahammül sınırının en son raddesindeyim
Bağrımı tel tel eden sevda haddesindeyim
Sanki kasırga vurmuş enkaz caddesindeyim
Bir elem, bir ızdırap,bir de hıçkırık kaldı

Çığlık çığlığa yağdı,yüreğime elemler
Üzerine örtüldü kızıl renkli alemler
Bu büyük vahameti çizdi kara kalemler
Bir elem, bir ızdırap,bir de hıçkırık kaldı

Kapında köle oldum, “gel” dememen nedendir?
Bu belirsiz bekleyiş beni deli edendir
Ardında bıraktığın ceset, cansız bedendir
Bir elem, bir ızdırap,bir de hıçkırık kaldı

Damla damla içime akıp durdu özlemin
Buna nasıl dayansın,yürek denilen zemin
Beni hicrana salan felek kendinden emin
Bir elem, bir ızdırap,bir de hıçkırık kaldı

Derdin can baş üstüne, ama çileye saldın
Ben sana canım dedim, çekip canımı aldın
Güvenip teslim oldum ama ruhumu çaldın
Bir elem, bir ızdırap,bir de hıçkırık kaldı

Gözlerimi çevirip mâziye döndüğümde
Aklım seyyare olur seni her gördüğümde
Kaderin ilmek ilmek attığı her düğümde
Bir elem, bir ızdırap,bir de hıçkırık kaldı

Sensizliğe alışan soluğumu boğardım
Aşka susuz gönlüme,yağmur olup yağardım
DEĞİRMENCİ gel desen, yeni baştan doğardım
Bir elem, bir ızdırap,bir de hıçkırık kaldı

Havar:İmdat Makûs: Terse dönmüş Radde: Son nokta Hadde:Demir,gümüş,bakır vs tel haline getiren alet Dâra çekmek:İdam etmek Vahamet:Korku verici,güç durum Seyyare: Gezegen,gezmeye çıkmış

Yavuz Değirmenci
Kayıt Tarihi : 28.2.2025 10:15:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!