insan serraflığımı onu kayıp ettiğim günde öğrendim
göz merceğim
göz nurumdan şaşı baktı
i ş t i y a k
...kaç bin defa nalet dedim,
kaç bin defa küfür çektim
bu beyinsiz beynime
yapıştı ya
hırt çulluğu
...kara cümle,
sözü kısa
kör cahil...!
yapıştı ya..!
y a k a m a
kof lodosun getirisi hiç olur mu akılsız?
olsa olsa yıkım olur,
selin mili çamuru
bir hatanın bedeliydi yıllar yılı ödenen
ne nefsinin kör deltası,
ne bam telde çalıp duran
m e l o d i
duyu yitik..!
bitik alıgı,
tek cümlelik..
hissiz,yüzsüz...
sırtın dönen günahı
birde yadigar kalan
masamdaki bu rakı
dedim ya..!
İnsan serraflığımı onu kayıp ettiğim günde ö ğ r e n d i m
silinirken silsilemden eklediğim soyadıydı bilinen...
nufusta ki
kütüyümden
sicil no/dan silinen
yanlız kala kaldı
sol böhrümde ki
kıvrım kıvrım sancılar
diyétim yok
minnet şükranım olsun
Kayıt Tarihi : 3.5.2014 14:20:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!