......Hiç bir gezegene nasip olmamıştır üzerinde insan beslemek. İnsanların
doğumlarını,sevinçlerini,hüzünlerini ve ölümlerini gördüm. Benim bağrımdan beslendiler,benim bağrıma gömüldüler. Onları başımın tacı ettim. Gün geldi yeryüzümden ayrıldılar. Bu sefer de annelerinin kucağına verdiğim gibi geri aldım bağrıma bastım.
.....Ben dünyayım.Haberiniz yok benim yüzeyimde gezip tozarken ben aklını za gelmem bile. Oysa bağrımdasınız.Bendesiniz.Misafirsiniz.Şu an altı milyarsınız. Kaç altı milyar devretttim.Kaç iyilik meleği insan gördüm kaç küstah kan içen insanlar gördüm. Doğaya ve kendisine böylesine acımasız yaratıklar görmedim. Kimi çiçeği, kimi kanı tercih etti.Her defasında benim üzerime kan serdiler.Ben istemiyorum kanı,kini,öfkeyi! Ne adına olursa olsun.
`Kan` düşünenler daha insanın özü olamamışlardır.Ben nelere şahit oldum bir bilesiniz! ?
......Mao.Çin `in kahramanı görünür.Stalin yine öyle.Ya Hitler o da öyle.Şimdi Mao`lar yok mu var:
Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz
Sen gümüşsün ben saç mıyım?
Ne var ise sende bende
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta