Bir de benden dinle Şiiri - Onur Öz

Loş bir ışık ile bir masa
Tabak içinde biraz meze
Eski radyoda uşşak bir beste
Rüzgar ile ağaçlardan gelen sesle
Gömleğin üstten bir düğmesi açılır bir hevesle
Bulutlanır gözler sanki bir sisle
Geçmiş bir bir masaya oturur aheste
Küllükte yanan tütüyor bu siste
Çaresiz yanar gönül bu bahiste

Hep sen anlattın şimdi sıra bende,
Bu bahsi bir de benden dinle
Geçmişimle elimdeki bu nesne
Bir devrin hikayesidir esamesinde

Bahçemde idim sen kapımdan geçerken
Sokağın başında, penceremdeyken
Evime giriyor iken sen bana bakarken
Böyle girdin içeriye sen gönlümden

Sabah vakti gün daha çok erken
İnce elbiselerin ile titrerken
Kapımdan çıkarken gördüm seni beklerken
Haydi, dedin beraber yola çıkarken

Üşüyen ellerin paltoma değerken
Sol elim titredi birden
Kalbim adımlarınla aynı hızla çarparken
Yan yana el ele gözlerimiz baktı birden

Canım diyemedim, benden güzel sözler beklerken
Nazların ile beni kıskandırırken
Arkanı dönüp kalakaldın ben giderken
Canım yandı bunu hep hatırlarken

Kendimi bir kolejde buldum birden
Gözlüklerim ile elimde bir kalem
Seni düşündüm sen de beni özlerken
Bensiz, sensiz sevdamız ağlarken

Hüzün ile sokaklarda trajediler yaşarken
Talihsiz olaylar içinde çırpınıyorken
Elimde mavzerim dağlarda eşkiya iken
Anlatacaklarım var diye geçirmiştim içimden

Zamanın sillesini yedim hem de kaç elden
Talih ile başımda dertte iken
Geceler gündüze karışıyor iken
Döneceğim diyerek elbet bu gurbetten

Dumanlı sisli mahallelerden
Uçsuz bucaksız denizlerden
Cemiyette karakol nöbetlerindeyken
Acaba diye geçiriyordum içimden

Rüzgarlar diner dalgalar durulur derken
Seyir defterine, pusulaya bakarken
Saatin tıkırtısı ayırdı dalgınlığımdan birden
Fotoğrafına baktım yeniden

Kader ile talih kavgasında arada kalmışken
Eski dostlarım ile bir meyhanede içiyorken
Kadehi kırıp masadan kalktım aniden
Bir el omzuma dokunup ''bekliyor'' dedi halen

Onur Öz - 26.05.2020