Ah bir dayım olsaydı
Kapatır gözümü yürürdüm uzaklara
Ne geçit vermeyen dağ
Ne de derin sular olurdu önümde
Bir dayım olsaydı
Geçerdim sırat denilen köprüden
İki gözüm sımsıkı kapalı
Ah bir dayım olsaydı
Ne hana minnet ne de hancıya
Ekmek elden su gölden
Bedava yaşardım ben
En doğru benim doğrum
En akıllı ben olurdum
Kıt aklıma bakmadan
Ne kanun ne kural
Takmazdım kimseyi
Bir dayım olsaydı
Ah bir dayım olsaydı
Hanlarım hamamlarım
Sayısız adamlarım
Vallahi de üçe beşe bakmazdım
Hiç kimseyi takmazdım
Mehmet Taş
Kayıt Tarihi : 19.2.2025 20:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!