Bir Dâr Ağacı Şiiri - Kader Ercenk

Son demine gelmiştik hayatın,
Artık ne bir ses ne bir gülüş bizi mutlu edebilirdi.
Asmıştık hayallerimizi bir dar ağacına,
Son umudumuzu da yollamıştık turnalarla.

Yürüyorduk öylece bom boş sokaklarda.
Nereye varacağımızı bilmeden, sessizce. Çaresiz, kimsesiz ve sevgiye muhtaç.
Son demine gelmiştik hayatın.

Insanların suratları boş, kalpleri taş.
Sözcükler yalan, yaşananlar hayal.
Saksıda solmayı bekleyen bir çiçek gibi,
Son demine gelmiştik hayatın...