Ormanlarımızı kasten yakan insanlara,
Bir dar ağacı kuramadık ona yanarım.
Yanan canlara karşı acımadan onlara,
Bir dar ağacı kuramadık ona yanarım.
Ormanda sayısız ağaç yanıp kül oluyor,
İçinde binlerce böcekle canlı ölüyor.
Ormanı yakan kimseler kendini biliyor,
Bir dar ağacı kuramadık ona yanarım.
Hayvanlar yanmış cesetleri kaskatı olmuş,
Tosbağalar yılanlar tavşanlar yanıp ölmüş.
Ormanı yakan kimse nasıl geriye gelmiş?
Bir dar ağacı kuramadık ona yanarım.
Yaz sıcağında yanar iken ateş buldular,
Gül gibi ağaçlar yandı kuruyup soldular.
Söndürmek isteyen insanlar şehit oldular,
Bir dar ağacı kuramadık ona yanarım.
Yusuf orman yakanların ciğeri çürüsün,
Çok üzgünüz bizim gönlümüzü yas bürüsün.
Yakan cani insanların elleri kurusun,
Bir dar ağacı kuramadık ona yanarım.
Kayıt Tarihi : 27.7.2025 16:03:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!