At kendini sonsuz sevdanın kollarına
Gerçi, her sevda,güneşin gölgesi..
Bazen,çırpınışların anlamsız kalır,büyüklüğün kuytusunda
Düşünme,koyver kendini safça,denizin ortasına....
Beklediğin yağmurlar geç kalsın aldırma
Isınmayı bekleme sonra, gün ışıdığında
Öyle umarsız öyle bütün ol ki,
Ve bi o kadar da sabırlı
Sadece kaybolduğun çemberdeki huzuru düşün
Çıkış yolları arama
Kabul etmelisin bir damla olduğunu
Yolun nereye vardığını bilerek istemelisin rüzgarı
Ki o da sana güç versin
Tellerini çal bulutların
Aşkın ezgisini titret yükseklerde
Herkes duysun inadını
Kazandığında aşkın vahasına girme şansını
Çiçekler, kıskansın güneşe gülüşünü
Unutma,bir damlasın,
Aşkın denizinde kaybolmayı uman bir damla...
Kayıt Tarihi : 3.6.2007 22:14:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!