Bir Damlam Şiiri - Emre Altun

Benim bir damlam,
Gözyaşı olur insanda,
Çamur olur toprakta,
Hayat olur benim bir damlam.

Çatlar dudaklar,
Dökülür yapraklar,
Kaybolur hayatlar,
Olmayınca benim bir damlam.

Dökülürüm dudaklardan içeriye,
Hayat vererek benzerim bir periye,
Akarsam buradan kalmaz bir şey geriye,
Memat olur benim bir damlam.

Kendileri uzak aşkları yakın insanların,
Mektuplarını taşıdım.
İnsanlara mezar, kara toprağın,
Can yoldaşı oldum.
Hayat oldum.
Memat oldum.
Can verir, can alır benim bir damlam.