Bir damla yaş Şiiri - Mustafa Egüz

Ömürde zamana dahildi, kelebekler ölünce fark ettim
Bilemedik en güzel anıların değerini, kırılınca en hassas yerinden kalp.
Şimdi içimiz yıkık bir şehrin umutsuzca ayakta duran duvarları gibi...
Dur, dur vurma hayatın acı sillesini diyemedim içimdeki sessiz çığlığa
Oysa ne kadar da umutluydum baharların gelişinde görünce kardelenleri
Şimdi her yer kar fırtınaya büründü yokluğunda
Üşüyerek kimsesiz ölmenin tatlılığını yaşıyorum
Gerek kalmadan baltasız cellatlara
İsmaili kesmeyen kudretin merhametinde
Koşarak sarıldım en büyük adalete
Tatlı yalanların oltasında yem olmaktı en büyük yanlış
Doğruların şefkatli kollarında bulunca hakikati
Yaprağın rüzgardaki yalnızlığındaydı çaresizlik
Kirpikler arasında düşerken toprağa bir damla yaş
Vedalaşma vakti değildi tan yerinin ağarması
Akrebin kıskacındaydı sessiz gidişler
Şimdi hoşçakal en güzel duygular
En küçük savaşların en büyük bedelini ödercesine...