Bir damla umut bulsam, okyanus zannederek
Sevda kulaçlarıyla dalardım derinlere
Bana koca dünya'yı bağışlardın, gülerek
Sevgiyle bakıversen gözlerime bir kere
Senden başka bir şeyi, göremezdi gözlerim
Uçardım semâlar da, inmezdim enginlere
Umutlar diyarına uzanırdı seferim
Aşkınla ısınırdım, çıkmazdım serinlere
Dağları delmek ne ki! ... elerdim un ederdim
Ferhat'lar imrenirdi bende ki sevgilere
Yüz sene Veysel gibi, dağda deve güderdim
Umurumda olmazdı, destan olmak dillere
Binali; umut versen Mecnun gibi severdim
Aşkını anlatırdım vadilere, çöllere
Kos koca kayaları ellerimle ezerdim
Engelleri aşardım, koyulurdum yollara.....
Kayıt Tarihi : 28.9.2008 11:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!