Bir Damla Sürükleniş Hayatta, Hayata

Çocuk gülüşün düşüyor geceme arada bir.
Masum bakışlarından çıkarttığım bin bir anlam
anlayamadığım satırlarda dolaşıyordur eminim.
Suskunluğunu anımsıyorum bazen.
Saklamaya çalıştığım tüm sırlarım dökülüveriyor birden yatağıma.
Hepini görmenden, hepsini öğrenmenden çekiniyorum.

Beni özleyişlerin ve arayışların yağıyor ısrarla.
Ve ısrarla ıslanıyorum.
Gözlerimden akan yaşlar asimle oluyor senin yağmurunda.
Titrek sesin ve her şeyi göze almış yüreğin yağıyor benliğime.
Utanıyor, kıskanıyorum.
Sanırım anlatamıyorum... Kendimi tanımakta zorlanıyorum.

Gözlerinin yere bakışından
yahut yanımda olmaya çabalayışından geçiyorum.
Bildiğin ve asla unutamayacağın nargile dumanlarında kayboluyorum.
Sonra gözlerin... bir şeye takılıp kalıyorum,
bunun ne olduğunu henüz anlayamadan uyandırıyorsun beni.
Yaşadıklarım parça parça serpiliyor fikrime.

Akıl almaz yoruluyorum.
Gözlerimi açamıyorum bazen.
Bilincimi yitiriyorum.
Her yerde seni arıyorum.
Alışamadığım bir sevgi bu, biliyorum.
Aptalca ölümsüz olduğumu düşünüyorum...