Bir Damla Su Şiiri - Necati Kavlak

Bizi sen yarattın, bir avuç toprak, bir damla sudan,
İçimize can koydun, güzeli gören, gülü koklayan.
Sessizce duran, isteyince ses verip, konuşan,
Manayı bilen, maddeyi ayırt eden, akılda içinde,
İlikle işlenmiş kemikler var iskeletimizde.
Lailahe illallah deriz bizi yaratan aklımıza gelince.
Layık olmak için sana, ne yaparız hiç bilinmez,
Adını anmak ibadettir, zikrederiz güzel sıfatlarını,
Hatalarımızı bağışla, affet büyük küçük günahlarımızı.
İçine düşürme cehennem ateşinin, nar’ın dan bizi koru.
Rahman, rahim olan sensin, sen bize göster doğru yolu.
Rabbimiz sensin, rehberimizde sen ol yarabbi.
Allah sensin, yapan eden yaratan, yoktan var eden.
Hakim’sin, hikmetlerin kaynağı, yaptığında hikmet olan.
Mal mülk, kız,oğlan evlat veren, yüceltip yükselten.
Akıl verip, fikirle süsleyen, düşünmeyi öğreten,
Ne varsa bildiklerimiz, ilim irfan bize öğrettin sen!
İçimizde büyüttün, sevgiyi, aşkı, tomurcuk gül gibi,
Ramazan'da indirdin Kuran’ı okuttun bülbül gibi,
Rızana talip olduk, Mevlana, Yunus, Rabia misali,
Aşkınla yandırdın, nurunda olduk kül gibi,
Hatasız kul olmaz, bizde günahkarız, affet bizi.
İçimizde at başı koşuyor, Allah sevgi ve korkusu,
Mağfiretini esirgeme bizden, azabından koru bizi.