Bir damla pis su Şiiri - Murat Deveci

Bir damla pis su

Deme ben çok güzelim emanettir bedenin,
Asla faydası yoktur içindeyken kefenin.
Ecelle tanışmadan hayırda kalanların,
Sonu mutluluk olur Rabb’e kulluk edenin.

Mutluluğa varanlar insan-ı kâmildirler,
Dünya hırsı yapmadan mevcutla yetindiler.
Mala mülke tapanlar kaldılar hep cidalde,
Ne dünyada hem ne de ahrette sevindiler.

Uymayasın nefsine senden ister her şeyi,
Haram helal tanımaz yedirir her naneyi.
Ecel gelip çatınca pişmanlık fayda vermez,
Kor ateşte kızarmış bulursun o kelleyi.

Topraktan gelen insan kendini ne sanırsın,
Bakarsan kâinata Yaradan’ı tanırsın.
Rabb’ini tanımayan şeytana uyacaktır,
Toprak olurum derken ateşte yakılırsın.

Bir damla pis su idin büyüdün insan oldun,
Helal yeterdi sana haramda lezzet buldun.
Senin tatlı bulduğun zehir yüklü petektir,
Döktüğün pis sularda kendi kendini boğdun.

Muradi-03.02.2018