Bir Damla Mutluluk Şiiri - Ebru Koç

Korkularıma cesaret edindim seni karanlığıma aydınlık yanlızlığıma beraberlik sessizliğime ses oldun bende körelen dünyama ışık çaresizliğime çare tutunamadığımda hayata el oldun sıkı sıkı bağlayan yaşama hastalığıma ilaç kanayan yarama deva ağlayan gölerime mendil oldu sıcak dokunuşların gülümseme oldun ağlayan yüzüme umut umutsuzluğuma bir öpücüktün kuruyan dudaklarımda şimdi gidiyor musun yani bakmadan ardına sen benim küçük yüreğimde okyanus olmuşken demek ben bir damla mutluluk olamamışım senin kocaman yüreğinde...