Bir Damla İmiş Şiiri - Mecit Aktürk

Şükür; giy dese de nefsim eynine
Melamet çuluna hırka demedim
Yazık ki kıylu kâl girdi beynime
Kalemi kalplere ark edemedim

Gül varken âlemde -bilmem kastı ne-
Destanlar yazdırdı tomruk üstüne
Yumruklar yesem de yumruk üstüne
Yine de hatamdan çark edemedim

Işık vermeyince ufkuma ati
Zorlandı ruhumun hüzün limiti
Solumu besleyen son doz ümidi
Neslin idrakine zerk edemedim

Dost bir inci iken arkadaş gümüş
Ciğersiz canlarla olmuşum tanış
Bildiğim deryada bir damla imiş
Cehlimi, çapımı fark edemedim

Dört işlem gereken nice olayda
Yergi de haklıydı, bazen alay da
Sekizi on ile çarpmak kolay da
İkiye bölüp de kırk edemedim

Şafakta başladım şiir turuma
İmgeler yükledim her satırıma
İlham yol verse de Hece TIRıma
Gönül zirvesine park edemedim