Gece bastırınca
birbirlerinden nefret ediyor gibiydiler
ağzı köpükler içindeki ay
çekip çevireceğiz seni dercesine
koşum takmış güneşe.
Parmakları soğuktan düşmüş gün ışıklarının ayaları parçalanmış
hepsinin bir ağzı vardı bu kızıl yaraların oluk oluk akan
rüzgarla kırbaçlanmaktan
tan vaktine dek
sanki bir ömür kalakalmıştı tek başına.
Aslında sadece kalan
bir damla hüzündü sevdaya dair gözbebeklerine dolan...
Kayıt Tarihi : 22.6.2019 04:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!