Bir damla gözyaşına değmeyen hayatın içi ...

Büyümeyen düşlerimiz
Yarınlarımız vardı
Biz
Çocukluğumuzun çocuklarıyla büyüdük
“tüm hayatın toplamı
bir damla gözyaşına değmiyor”
haklısın
sevinçlerimiz bile acımsıtrak tatlar bıraktı
toplamın tüm birimlerinde

sağlaması olmayan
bir yaşamın
bir damla gözyaşı etmeyeceğini bilse
onu toplamak için anneler ve babalar yaratır mıydı
yaratan

ahlaksızlığın ve onursuzluğun
dış tabirlerle kol gezdiği
zaman dilimlerinde
budalaca teslimiyetler arasında
düşüverdik
kollarımıza

köpekleşerek süregelen yaşam
açlığın dayatmalarıyla
ihanete teslim ediyor kendini
ihanet
terk edip gitmenin diğer adı
sebepsiz terk edişlerin sözlüğümüzdeki
tanımı
yamalı yörüngelerle devredilen günler, geceler, yıllar
eğikliğin yitirdiği mevsimler
gözün görüp
fikrin idrak edemediği anlar
paylaşmanın sevişmeden geçtiği
her sevişmede aşkın
her aşkta sevişmenin olmadığı
orta oyunlarla yönetilen bir yaşamın
oyuncaklaşan oyuncularıyız

değmiyor bir hayatın toplamı
bir damla gözyaşına

Ederim
Tenimin, tartıdaki ağırlığı
Ruhumu çoktan salıvermiştim
Senin gözünde bir damla yaşa değmeye değil
Kendi yaşamımda bir damla yaş olamamak
çok koyuyor bana