Bardağımdaki rakı buğusunda gördüm dün bakışlarını,
Müstakil yüreğime titreyerek düşen o kiralık yakarışları...
Kalp sahibinden satılmıştı oysa bir damla gözyaşına...
Evin önündeki asma ağacı ve çiçekler, artık suya hasret değiller...
Dışarda top koşturan çocuklar, bırak kırsın arasıra hoyratca dalları,
Dönülemez olunur yaş geçer elbet, haylazlığımız yaşanmışlığında kalır yılların...
Bizim sözümüz senettir, aşk tapusu bırak verilmişliğinde kalsın,
Manidâr sözlere lüzûm da yok, bırakalım vasiyetimizi vaziyetimiz yazsın...
Kayıt Tarihi : 14.7.2010 00:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!