Bir Damla Gözyaşı Oldun

İçimdeki isyana karşı koyamadığım bir zamanda
Bir damla gözyaşımla en derin hüznü yaşıyorum belkide
Ask mıydı hakeden yalnızlığı yoksa imkansızlıklar mıydı
Aşkı ona hiçesaydıran...

Oysa koca bir dünya sizin için dönüyordu
Yalnızca ikiniz vardınız kenetlenmiş ayrılamaz
Sımsıkı sarıldığınızda,
ecel korkusundan başka ne vardı ruhunuza surat astıracak
Sen onsuz olmayı düşünemezdinki...

Ama uyanıpta
Rüyaymış demek istediğin bir kabus kaplarki bedenini
Masum,çaresiz belkide kimsesiz bir çocuğun yakarışlarında ses bulur söyleyemediklerin,
onun ürkek bakışlarında kaybolursun, kaybedersin kendini

Ve uyandığında anlarsınki sen onsuz kalmışsın
Yüreğini titreten ufak tefek kıvılcımlardan eser kalmamış
Hangi kelime ifade edebilirki onsuzluğun içinde bıraktığı ezik yarayı...

Yok olursun yavaş yavaş
Hergün biraz daha eriyor ve her gün bitiminde bir başka bedende doğuyorsun
İstemesende ağlaya ağlaya ruhuna kilit vuruyor,
bir başka bedende can buluyorsun...

Sanki gözlerinin baktığı yerde ruhuna akan bir çift göz var hala perde aralayan gözbebeklerine
Belkide hayal ama öylede olsa avuçlarını arasından süzülesiye ellerini tutmak ve hiç nokta koymamak paragrafı belli olmayan bu cümleye

Zamansız vurur gözlerine hırçınlığın ateşi...
Karmakarışık bir zamana hükmetmeye mecbur kalmakta neyin nesi
Hangi yüz ifadesinde bulabilirsin sensizliğin belirdiği acı çizgiyi

Dönüp gitmek böyle kolay olmasa gerek
Acaba hiç mi sızlamadı yüreğin ya da neydi hakeden bu hazin sonu
Kalbim ellerinde uzaklaşırken adım adım
ben sana biraz daha yaklaşıyorum
Gözlerim görmezden gelsede seni adını anmayınca yapamıyorum
Seni sevmedim diyemiyorum...

ISPARTA-2007