Bir Damla Gözyaşı Kalbim

kadehindeki o umutsuzluk şarabı,
doğduğum gün babam ağlamış öyle,
bir katil bakmış bana, beklemiş öldürmek için,
ben kimi sevdiysem hepsi gitmiş sonra
kel kafamı annem okşamış, ablam ağlamış,
sonra dedem ölmüş, bir şeytan yaklaşmış yanıma,
bakmış bana, vesvese vermeden çekip gitmiş o da.
sonra ben yalnızlığa şiir yazmışım, becerememişim onu da
bir bebeğin son nefesi benim melodim olmuş,
ben çok yalnızmışım aslında.
katilim gelmiş sonra yanıma, böyle, takım elbiseyle.
bana en çok yaklaşan benim katilim olmuş,
öldürmemiş beni, öldür demişim.
şeytan bile terk etmiş seni, seni kim ne yapsın.
bana en büyük vesveseyi ben kendim vermişim,
gözyaşlarımın hesabını kendimden sormuşum.
bir pencerenin karşısında oturup çocukları seyrettim,
bana baktılar, benim pencerem siyah beyaz, korktular,
sonra korkmayın, gelin dedim, baktılar bana,
yüzüme baktılar, gözüme baktılar, kalplerini üşüttüm,
adım Muhammed, ama bana hep rüzgar dendi,
kalpsiz değilim ama, bir damla gözyaşı kalbim.
gözlerim körleşmiş ağlamaktan, göremiyorum,
ışığı bulamıyorum, babamı sevemiyorum,
bir yalnızlık almış başını gidiyor,
kafiyeler yalan, sözler anlamsızlaşmış,
katilim durmuş yine beni izliyor.