Bir Damla Gözyaşı Dudağımda!

Gözyaşlarım bir bir kayıp gidiyordu
Yokuluğuna alışamadığı tek varlıktın 'sen'
Biraz hüzün
Biraz aşk
Anlamlı kılan tek sendin hayatımda herşeyi

Korkmuyordum sessizlikten sen var iken
Şimdi sessizliğine bürünüyorum
Bu karanlıkta
Anlam yine sensin
Ana konu yine sen

Sana bir şeyler yazmayı deniyorum
Bazen şiir bazen roman bazen hikaye
Belki anlamsız bir vakitte deneme
Kim bilir belki seni ben kılan
Bir otobiyografi oluyor uzun soluklu.

Zaman zaman bırakıyorm kendimi
Sende
Yine bir gözyaşı mola veriyor
Dudaklarımda
Sen oluyorsun zamanla
Sevişmeye başlıyorum seninle
Hiç bitmeyen bir hikaye oluyor yaşamda...