Bir Damla Gözyaşı Şiiri - Kadir Yavuz

Gurbet akşamlarını yaşıyorum sensiz
Hasret döşeğim olmuş ve içim yanıyor
Yatağa uzanıyorum öylesine
Yıldızlara takılıyor gözlerim.
Mehtap güzel...
Sımsıcak bir nefes hissediyorum
Sıcaklığını duyuyorum
Uzaklık bir anda kısalıyor
Hasretimi o an bağrıma gömüyorum.
Ağlamak istiyor gözlerim
Durgun sular gibisin sen yüreğimde
Bense azgın bir dalga
Gurbet kahır bana
Özlediklerim olsa da
Gelmiyor elimden bir şey
Ve
İçten içten ağlayarak
Özlemedim diyorum hiç kimseyi...
Hançer kadar keskin sözlerin
Karanlıkta erişemiyorum eline
Ve
Kızıl bir kan şerbeti boğazımda
Yutkunuyorum
Seslenemiyorum sevdiklerime
Alıp götürüyor uzaklık anamı elimden
Yüreğimin yarısı gurbet akşamlarında eriyor
Tükeniyor
Gözlerim öylesine takılı kalıyor
Ardından bakıyorum
Ve
Olduğum yere çakılıyorum
Uzaklaşıyor anam
Biraz üzgün,biraz buruk
Ellerini görüyorum sadece
Ve
Birde gözlerini...
Bir-iki damla gözyaşı bırakıyor
Ardında anam
Ve
Bir de
Koca bir sevgi...