Bir Damla Gözyaşı Şiiri - Ali Gökhan Cihan

Bir damla gözyaşının iziydi
Masumluğuyla yanaklarından süzülerek
Seni bana getiren
En saf halinle, duru güzelliğinle
Bütün zırhlarının savunmasızlığını
Bir kenarlarda unutarak geldin yanıma
Anlattın geçmişe dair izlerini
Yavaşça ve teker teker çıkardın
Yüreğine saplanan kader oklarını
Sevindin belki de çıkanların boşluklarına
Ama o kadar büyük ki yaraların
Bıraktığı izi bile acı veriyor sana
Kronik sancıların arasında bir el aradın
Sadece tutmak, destek almak
Ya da sıcaklığında huzur bulmak için
Bir yürek aradın sevmeye
Aslında sevilmeye
Doğru insan yanlış zaman ikilemi yaşamadan
Gönlünün en boşluklarına kadar sığdırmalıydın onu
Kalbinin çöplüklerini bir bir süpürmeliydi
Aslında sevdiğin adam.
Yüreğinin tam ortasındaki odanın
Dağınıklığını dağıtmalıydı belki de.
Ya da sessizce girmeliydi bir yerlerden
Sinsice olmalıydı herşey
Ama en temiz ruhlu olarak
Damarlarında uğramadık yer bırakmadan
Dolaşmalıydı, dokunmalıydı her noktana
Sonra da ulaşmalıydı senin yüksek zirvene
En cömertliğinle açtığın sofranda tatmalıydı seni
Yaşamalıydı mutluluğu sana da yaşatırken
Sevmeyi sende öğrenmeliydi hatta
Artık nefesler karışmalıydı
Kim kimin diye bakmadan
Sadece yaşamak için çekmeliydi içine
Nefesini, belki de tamamıyla seni
Ve bırakmayacak şekilde yaşatmalıydı
İçinde güzelliğini
Dünyanın pisliğine karşı siper etmeliydi gövdesini
Hayatın virüslerini sana göstermeyecek kadar yürekli
Ve kendinden önüne geçirmeliydi
Hayatın ince listesinde en başta seni.
Ve bir gün gözyaşını görmeliydi
En güzelliğiyle ve sevgiyle akan
Ama bozulmadan sevdiğinin gönlüne
Damlamalıydı
Ta ki kalbine ulaşana kadar.
Seni, bana bir damla gözyaşın getirmeli
Adına mutluluk dediğin
O tek damlayla gelmelisin.
Gelmelisin ki şuan ona ihtiyacım var
Her zamankinden çok bekliyorum akmasını
İçimi tek bir düşünce kaplıyor
Gel!
Ve bir daha gitme...