Bir Damla Damlar Şiiri - Turgut Çarabatır

Kardeşlik sevgisiyle el ele tutuşurlar
Mazlumların acısına yanıp tutuşurlar
Yardıma muhtaçlar için koşuştururlar
Kötüler çok var ölümlerde kavuşurlar

Gönülleri insan sevgisi dolu yaşarlar
Kendilerini bırakıp gariplerle yaşarlar
Haksızlığa karşı da sel olup taşarlar
Kötülük hainlik bilmez olana şaşarlar

Güzel insanlar ne yapsa yaranmazlar
Yalan hile bilmez düzene yaranmazlar
Ölümde korkutamaz haktan ayrılmazlar
İşte insandı bunlar arasan bulunmazlar

Dünyaya geldi geleli huzuru bulamazlar
Kolayda değil yaşam ekmeği bulamazlar
Onurdan ödün vermez oyuna kanmazlar
Kazansın diye insanlık kuyular kazmazlar

Ne ateş yakar ne bomba düşmanda anlar
Güçlü olsalar ne yazar ağıtlar onları anlar
Kin nefret taşıyanlar ölümlerden ne anlar
Bir damla damlar denizler olduğunu anlar

Hesabı unutma sanki ahirete inanmazlar
Öteki demişlerse hiç uğraşma inanmazlar
İstersen acı türkü çal gör bak ağlamazlar
Gönül ipin kopsa da hayattan bağlamazlar