Bir Damla... Şiiri - Huz Mâ Safâ

Beni seviyor musunuz?
Onu üzüyorsanız beni sevmeyin.
Bir damla yaş, bir damla endişe akıyorsa onun içinden, beni sevmeyin.
Onu bir damla az seviyorsanız, beni sevmeyin hiç sevmeyin.
Babam da beni... diğer kardeşlerimden fazla sevdiğini söylüyor.
Babaannem de öyleydi.
Ama bu sevgi beni korkutuyor,
Bu sevgiden hoşlanmıyordum.
Ben adaletsizliği hiç sevmem.
Kardeşimin üzülmesine hiç dayanamam.
Kardeşim hiç farkına varmasa da.
Böyle bir farkındalık beni çok ezdi.
Kız kardeşim tatile gelmişti.
Akşam olmuş, babam gelmişti.
Babam sürekli beni öpüyordu.
Yanımdan geçerken ben kızımı öpmemiştim deyip beni yine öpüyordu.
Fakat kız kardeşim uzaktan gelmişti.
Onu öpmediğinin farkında bile değildi.
Bu sevgi beni çok ezdi.
Kız kardeşimin geldiği zamanlarda,
Babam işten gelince de
Babama sarılmamaya çalışırdım o yüzden
Daha uzak dururdum
Beni daha fazla sevmesini hiç sevmedim
Aynı sevilmek, Allah için ve aynı
Allah için olan sevgi bereketli ve tatlıdır
Adaletsiz hiç değildir.
Kardeşlerimi de çok sevsin beni de...
Beni bir damla daha çok sevmeyin.
Bu damla boğazıma dizilir, yutamam
Anlıyor musunuz? ..