bir damla su gördüm düşümde,
öylesine berrak, öylesine parlak!
susuzluktan çatlamıştı dudaklarım,
içmeye kıyamadım…
nasılsa almayacaktı susuzluğumu,
son vermeyecekti ki kuraklığıma!
masum bir bebeği izler gibi,
izledim sadece…
bebek hani her pislikten habersiz,
huzurla gülümser ya düşünde,
bebek hani iki elini,
değdirir ya o yanaklarına pembe pembe,
işte aynen öyle
masumiyeti izler gibi izledim
damlayı, berraklığı, saydamlığı…
sonra birden ben küçüldüm,
o damlanın içine girdim
damladan da küçük
damladan da saydam!
birlikte can verdik toprağa,
bir gülün tohumuna can verdik
ne zaman beyaz bir gül görsem
akar gider o damla gözümden! ...
Kayıt Tarihi : 25.4.2011 13:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!