Bir Damla Şiiri - Enjekte Polewa

Karamel tenine,
En masum yalanımızı
Yazmak için tüyümü batırmıştım
Kan dolu hokkama.
'Seni Seviyorum ' demiştim de
Prangalar vurulmuştu sanki boğazıma.
Vergisini ödemeyen bir fakir gibiydim
Nefes alma hakkım kesilmişti.
İlk zamanlar umut bir denizdi;
Benim için bana gelip sarılmanı dilerken,
Ve sonra göl; oldu rüyalarıma gelmeni dilerken.
Şuan bir damla kaldı...
Bilyalı bir alkol şişesinden
Akacak damlada seni görmeyi dilerken...