Bir Damla Şiiri - Mustafa Kemal Erdoğan

saçlarım savrulup,
alnımın üzerine düştüğünde,
bir ağırlık hissediyor bakışlarım.
yavrusunu seven ceylan oluyorum biraz,
biraz kar soğukluğunda tirtir titrerken
sarılmak geliyor içimden sana...
düş kurarsan,düşersin.
ben somut kalple geldim sana hep.
cebimde yokken bir beşlik
onluk gönül verdim sana.
eski zaman şarkılarının tozunu almadım hiç,
oldukları gibi bıraktım ben gözlerimi
kalbine...
masumiyeti kalmamış aşkların,
koruyucusu değilim,
aptal olmanın zamanı değil artık...
ayak bastığın duyguları terket bir an önce
yakışmıyorsun bu gönüle.
yegane minik kalbi
yalanlarınla elleme bence,
yaklaşma daha fazla...
eski rüzgarların sözü geçmez buralarda
eski yağmurlarda çoktan toprak altına süzüldüler.
O yağmurlardan bir filiz geldi elime,
al büyüt dedim besle,kalbime
somut düşler ver
hayat ver
ne eski rüzgarlara geçit ver
ne de eski yağmurlarla ıslanmasına...
anlam ver O'na
bir ben ver,
bir damla bulamazsan
bin damla al gözlerimden...