Bir Damın Hikayesi

Bir odacık, üstü toprak bir damım
Sırtımı dağlara vermişi edem.
Dağ başında şehsadesiz sarayım,
Tahtımı banıya kurmuşum adem.

Kapısalık muhkem; çalıdan, çitten
Geçeceksin bir daracık geçitten,
Güvenlik sağlanır, püsükten, itten
Ne de sağlam kale örmüşüm edem.

Duvarlarda fare, kertiş beslenir
Ağıllarım elbiz ile süslenir
Akşam olur, cırlavıklar seslenir
Yuvamda ne canlar dermişim edem.

Loğ denince onu çoğumuz tanır,
Arasıra damlarımız loğlanır,
Ve böylece sağlamlığı sağlanır,
Pek çoğunu loğda yormuşum edem.

Bir teneke kutu, üstünde fitil
Düşün ki, ışıknat bir küçük çetil,
Gel bu manzaraya, gel sen de katıl
Neleri nelerle karmışım edem.

Damımız müsait aile boyuna,
Çocuklarla ana koyunkoyuna,
Baban, emmim, bibim boylubaoyuna
Birlikte kafayı vurmuşum edem.

Büyükler, büyükler bizim büyükler
Gocababam bir köşede uyuklar,
Gocanam da bir köşede sayıklar
Herkese gönlümü sermişim edem.

Ağılda çimmeye üstümü soydum,
Üstümü keçinin üstüne koydum,
Birden bir şimşeğin sesini duydum
Ortalık karıştı, durmuşum edem.

Elbisemi bulsam ne işe yarar?
Bir müddet bekledim, öyle bikarar,
Üşüdüm hem korktum, aklıma zarar
“Ben neyi, neyledim? ” dermişim edem.

Ayakyolu orman içi bir iştir,
Gece-gündüz bir gidiş, bir geliştir.
Mevlam bizi uygarlıkta buluştur
Akılsız, fikirsiz, körmüşüz edem.

Samla çöker, dört bir yanı sis kaplar,
Ocak tüter, her tarafı is kaplar,
Dünyamızı bir karanlık his kaplar
Karanlıkta neler görmüşüm edem.

Bestami ben sevmedim bu işi,
Ancak masallarda görülür eşi,
Sonra, nasıl gömdük biz bu üleşi
Nasıl gömdük diye sormuşum edem.

Denizciler:06.06.2007