Bir dalgayım ben... Şiiri - Fügen Gülgör

Yılgın bir dalgadır,
Hayatımın cırpınışları....
Vuruyor sahildeki sert kayalıklara,
Duyuyormusunuz......

En suskun hallerdeki söylenmemişler gibi,
Bir vuruyorum sahile,
Bir geri kaçıyorum,görüyormusunuz....

Gelgitlerin perişanlığında ömürler,
Yorulmuş bezgin gönüller,
Bir martı cığlığı kalmamış denizde,
Son baharın griliği çökmüş okyanusun rengine....

Bir deli rüzgar savuruyor,
Yorgun gönülleri bilinmezliğe.....

Ne zaman baksam bir hazan sarısından denizlere,
Hep kocaman yalnızlıktır yüreğimi kaplayan,
Dalgalar misali bir gelir bir giderim,
Sakin bir kıyıya sığınmak isteğiyle....

Bırakmaz hırcın deniz ne dalgalığımı,
Nede savunmasızlığımı gönlünde.......

Siz bilirmisiniz bu koca okyanusta
Bir minik dalga misali yaşamayı.?
Bilirmisiniz ki ha bire hayatın üstünüze,
Gelen hortumlarını döne döne.....

Öyleki bir anda koparır sizi yerinizden,
Sevdiğiniz veya sandığınız gönüllerden.
Savrulursunuz hortumların kıvraklığında,
Paramparca hayata her biri bir damla.....

N e geriye kalmıştır denizlerde olmak,
Nede yapayalnız savunmasız bir dalga.
Şimdi belki hüzünlü hazan bulutlarında
Göz yaşı yağmuruyum,
Belkide buhar gibi yok olduğum hayatımda....

Sonbahar hüzündür,kış ise cok uzun
Bir dahaki bahara kimbilir hangi denizlerde dalga,
Yine yapayalnız.yine savunmasız,
Hoyrat denizlerin elinde,
Ve gelgitlerde,
Bir dalgayım ben,
Bir dalga,
Dalga..........

fügen