Bir Dalgaydı Belki Kaybettiklerim

bu şehrin sokak lambaları hep kırıktı,
hep toz getirdi geçen arabalar,

hep ayrılık geçti bu sokaktan,
neyim varsa bu sokakta kaybettim,
bu şehir kaybettiklerimdi.....

kapımda bekleyen ölüm,
içeri girmek bilmeyen mutluluk,
hep ayaz gecelerde balkonda unuttuğum umutlarım,
dolunaya teslim ettiğim sırlarım...

ve........
göz önünde yok olan hayatlar,
insanların birer serçe gibi her gün öldüğü,
kolay ölümlerin yaşandığı,
yine ve yine kaybettiklerimdi bu şehir........

bütün sevdiklerimi bir yıldızla eşleştirdim ya,
artık o yıldızlarda yok
yani yine ben kaybettim.........

bir dalganın savurup getirdikleriydi belki,
bütün seviçlerimden sonra kaybettiklerim....
.....
ne zaman vursam kendimi sokaklara
yada ne bileyim...
işte hep kırık ve sönük bu şehrin lambaları
sanki gerçekler bir örtü ile örtülmüş
ve.....
kimse o örtüyü açamıyordu....
ya açmaktan korkuyorlardı,
ya da gerçeklerden.....

ama orada saklı olan benim kaybettiklerimdi..........
..............
.........
(22:20) 04.08.06