Bir Dalda Üç Gül
Üç candılar.
Candan da yakın
Üçü bir ayardılar,
Aynı huydan,
Aynı sıcakkandandılar.
Güler, Meliha, Alev,
Tek görmek mucize idi
Küs görmek ise kıyamet…
Üçü bir araya gelince
Olurlardı kocaman bir dev…
Harçları sevgi,
Tuğlaları bilgi,
Sıvaları edep,
Pencereleri tül perdeli,
Çatıları saygı kaplı idi.
Birazcık da
Cadalozdular belki…
Biz üçünü hep bir bildik.
Üçünü de üç kardeş gibi sevdik.
Bir birinden ayrı düşünmedik.
Ama Mevla aldı Meliha’dan
Verdiği emaneti geriye.
Bıraktı bize iki emanet güzellik.
Fani varlığını uğurlasak da
Boynu bükük, öksüz kalsak da
Biliyoruz ki o hep aramızda
Bizimle…
Sevgi, saygı ve hoşgörü ile yaşadı,
Biz yaşadıkça da
Gönlümüzde yaşayacak…
Hasan ÖZÜNAL
Karaman – 13.12.2020
Kayıt Tarihi : 13.12.2020 14:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Değerli kardeşim okul arkadaşımın ani vefat haberi bizleri çok üzmüş idi. Sosyal medyada sınıf grubundaki bir fotağrafından sonra kapıldığım duygu hali ile... Allah gani Rahmet Eylesin kardeşime...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!