BİR DAL PARÇASI
Günlerden bir gün,
Mevsim kış,
Belki de Ocak ayı,
Karanlık, puslu, kabus gibi her yer,
Fırtına var….
Bir ağaç direniyor kendince,
Çaresiz,
Dirense de nafile.
Kopuyor bir parçası,
Çarpa çarpa sürükleniyor yerlerde,
Takılıp kalıyor ıssız bir yerde
Sonrası bahar……..
Yeşil,
Rengârenk her yer
Uğramamış bu bahar, kopan dal parçasına
Mevsimler gelmiş geçmiş,
Ama ona, hiç gelmemiş bahar
Bir yaz günü yine,
Her yer yeşilden sarıya, kurumaya yüz tutmuş,
Umudu yokmuş artık kuru dal parçasının,
Beklemiyormuş artık baharı.
Aylardan zaten temmuzmuş.
Bir gün…
Aniden bir ses duymuş
İnanamamış buna kuru dal parçası.
Ses, can suyu gibi.
Ya sesin sahibi…….
gözleri, hayat ışığı sanki.
Yeşili bahar misali
Umutlandı ilk defa
Aman Allahım dedi…
Bana bahar geldi……………
16 tem 2013
Kayıt Tarihi : 19.7.2013 00:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!