Kardan adamlar, yalnız kalmasınlar diye kardan kadınlar yuvarladım!
Süpürge saçlılara atkılar taktım, kömür gözlülere hep uzaktan baktım,
Hepsi Güneşi görünce, eriyip gitti, ben yalnızlığımla baş başa kaldım!
Kimsenin kimseye Eyvallahı yokmuş, bir daha kartopu yuvarlamadım.
Kayıt Tarihi : 17.8.2016 16:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!