Aşk güneşi tepeden vurduysa
Ayaklarmızın altı ayrılık
Olsun; yokmuydu bizde fedakarlık
Mecnun mu nazar etti Ferhat mı bilmem
Kahkahamız bol kafamız leylaydı
Gülüşün hep bi şirin..
Güzel anılar garında son sefere geçmi kaldık
Düşünmeden edemem
Titrek hüzünlü bir gözyaşı aktı elmacıklarından süzülüp
Gözümde büyüttüğüm yarin
Dökülen sararmış yapraklarına
Hayatım dediğini hayatından atıp da
Koca maziyi nasıl kuru bir hoşçakala sığdırıyorsun
Aklım almıyor hâla
Herşey yarım kaldı ne garip onca sözden sonra
Hayaller yarım,nefret yarım,aşk yarım
Sende kaldı yarınlar, sende kaldı diğer yarım
Kuru bir teselli bulurum
Kadehlerin dibinde kendi halime
Vazgeçilmez denen tutkular da boğulur yaşadıklarım
Değişmek zor karardı, kaldım yine aynı
Bana dert olan yarin bıraktığı sabahlar
Siyahtan karaydı..
Bir anda açılmaz öyle uzun aralar
Sokakta yağmur yağıyor severdik toprak kokusunu
Ciğerim dağlanıyor kanıyor yaralar
Kendinden olmayana acır mı yıllar
Zalim olmasa geçen vakit
Elimize tutuştururmuydu ilaç diye zamanı o vakit
Teğet geçmez alacağını alır birgün azrail nakit
Sormasalar bari öteki tarafta
Kime harcadın bu ömrü boşa
Söyleyemem yandığım,adını sakınırım
Olsun alışığım ben bir daha yanarım
Muhammed Emin Daştan
Kayıt Tarihi : 18.9.2021 15:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!