Tükendim bu gece ey yar!
Tutuştu canımın yaprakları,
Ne yaman illetmiş ayrılık
Girince sol yanımdan hasret rüzgarı,
Bulunca ciğerde ki yangını.
İflah olmuyor bu can ey yar!
Yıllar var ki unutamadım;
Yıllar var ki sakladım resimleri.
Ne zaman elime alsam;
Koptu bir yanım,
Ağladı öbür yanım,
Dağıldı bu canım…
Bilir o duvarlar.
Masam bilir.
Oturağım,kalemim,kağıdım,
Yanmayan ışığım,
Sönmeyen mumlarım,
Hepsi bilir .
Gece sana yazdığımı,
Gecelerce seni yaşadığımı…
Bilirler onlar…
Ne candan geçebildim,
Ne senden.
Seni çoğalttım,
Canı tükettim her gece.
Simdi son dem,
Bir göç telaşı ruhumda,
Gözlerde son görüş isteği
İçimde yaran,
Dilimde kavgan,
Son dem şimdi
Bir daha görsem seni
Bir daha sarsam,
Sevsem bir daha…
Kayıt Tarihi : 18.8.2018 05:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!