Sen,
Kainatın dalgın bir anında
yıldızlar karışırken birbirine
rastladığım o nadir denk geliştin.
Bir kereye mahsus bir mucizeydin
ve ben seni gördüğümde
zaman durmuştu,
kalbim hatırlayacak kadar sustu.
Biliyorum,
bazı anlar yalnızca bir kez olur.
Ve bazı insanlar
sadece bir ömrün kenarına dokunur.
Ama ben,
sana rastlamış olmanın minnettarlığıyla
eksilerek değil,
çoğalarak yaşayacağım.
Çünkü sen geçtin içimden,
ve ben artık
hiçbir ayrılığı sonsuz sanmamayı öğrendim.
Kim bilir,
belki bir gün,
başka bir gökyüzü altında
yine bir mucize oluruz biz.
Kayıt Tarihi : 7.5.2025 17:02:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!