Bu nasıl sessizliktir bu çığlığa,
Taş olsa çatlar taş bu çırpınışa,
Her şeyi ayaklar altına alıp
Bir daha hiç gelemem o kapıya…
Ölüm döşeğindeki benzer suya,
Diriltmese de öldürmüyor güya,
Kursağımda kalacağını bilip
Bir daha hiç gelemem o kapıya…
Nefsin çektiği canın suyu var ya,
Bir damlası için kurdurur hülya,
Çok varmak istediğim yolda kalıp
Bir daha hiç gelemem o kapıya…
Köşe başında düşürür pusuya,
Deva bulunamaz ki bu yaraya,
Karşımdan gelse dahi tanımayıp
Bir daha hiç bulaşmam bu sevdaya…
10 Temmuz 2021
Kayıt Tarihi : 13.4.2022 02:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!