Öyle derinden bakardı ki,
Kalbime hep,
Bir ağırlık çökerdi;
Aşık mı olmuştum bilmem!
Dilim tutulurdu hep,
Heyecandan mıydı bilmem!
Bizim sokaktan geçerdi hep,
Afili, afili...
Yanına gidip konuşmak istediğimde,
Kilitlenirdi sanki dizlerim...
Ah, şu cesaretsizliğim!
Uzaktan seyrine yetinirdim...
O da, sadece bir dakika;
Hasret giderebildiğim...
Öylesine lüzumsuzdu ki,
Yirmi üç saat elli dokuz dakikam;
Kalan bir dakikada,
Mana bulurdu tüm dünyam...
Yalnız;
Yine o bir dakika, buruktur kalbim,
Hep aynı endişe;
Bir daha görebilecek miyim? ...
Kayıt Tarihi : 4.9.2006 19:05:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Günde bir dakikayla yetinmek.
İster istemez, düşünüyor insan:
Böyle aşklar kaldı mı ki dünyada?
ama olmaz ki,
böyle de yazılmaz ki,
hep hüzünleniyorummmmmm:(
ayrılıklar olmasın!
tebrikler arkadaşım
paylaşımınız için
tebrikler
Yüreğine sağlık
Saygılarımla
Yirmi üç saat elli dokuz dakikam;
Kalan bir dakikada,
Mana bulurdu tüm dünyam...
tebrikler,saygılar
TÜM YORUMLAR (9)