Bir Daha Gelmediler Şiiri - Mustafa Zeyrek

sıralandı yine hasret trenleri,
giden gidene...
sevmeye gelmiyor kimseyi,
sahiplenmek büyük bir hataymış,
kime canım dedimse göremez oldum,
bir süre sonra...

aynı ekmeği bölüştüğüm,
aynı türküyü söylediğim,
arkadaşlarımı kaybettim...

aşklarım vardı kıyamadığım,
bu sefer işte tamam dediğim,
kırlangıç misali göç ettiler,
altı ay sürdü ömürleri,
ve bir daha gelmediler...

yeni bir sevi filizleniyor,
her yeni ilkbaharla,
ayran gönüllü diyorlar bana,
ben hiç gitmedim halbuki,
hep aynı yerdeyim,
çınar gibi kök saldım aşklarıma,
ilkokul aşkımı bile hala seyiyorum,
ilk gün ki gibi,
giden hep onlar oldu,
ve bir daha gelmediler...

ona buna yazmadım,
aramaklı olmadım yenisini,
ansızın oldu hepsi,
karşı koyamadım...

olgunlaşıyormuş insan,
her ayrılıktan sonra,
ama korkuyorum en sonunda,
fazla olmaktan düşeceğim dalımdan,
ve kargalara yemiş olacağım...