Tanırım dediğim Can, demiş; bir daha düşün
Atmışın tecrübesi, seni tanımıyorum…
Geceye bakarken bir, mavi boşluğa düşün,
Saç sakal akıyla ben, beni tanımıyorum!
Gün oldu o gül iken, sen yaralı kuş idin,
Doğarken bir yalnızdın, ölürken de yalnızsın…
Bir zamanlar yar için, en kıymetli düş idin
Kalkarken yalnızdın, düşerken de yalnızsın!
Demiş; gidişi olsun, hiç dönüşü olmasın,
Kırık bel, düşük omuz… Uslan gayrı ey gönül…
Canana sitem olmaz! O gül asla solmasın
Yılgın Yağmur gayrı sus! Toprağın harcı gönül!
i,
Kayıt Tarihi : 5.8.2019 19:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!