hayatının neresindeydim anlamamıstım hiç
belkide hiç bir yerinde olmadım olamadım
dokunduğun an sıcaklığın kalmıstı dudaklarımda
dudaklarımda türkülerin hiç susmadan söylemiştim hiç utanmadan
sana anlatamadım acamadım yüreğimi
şimdi şehir susmus beni dinliyor
gecenin en güzel saatlerinde bir öpücük bile kondurmadan akan gözyaşlarıma, sessizce kuru bir hoşçakal deyip gittin
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla