Bir daha baktım ve... Şiiri - Serkan Kar ...

Geçenlerde gördüm o'nu
Yine aynı yerindeydi odanın
Çaresizlik mi yoksa bekleyiş mi
Anlam veremediğim bir hali
Ve ardısıra akan gözyaşları vardı.
Defter yaprakları arasında kurumaya,
Yalnızlığına terkedilmiş bir güldü sanki
Yüzünde yorgunluk ifadesi.
Usulca kalktı yerinden ve sıktı yumruğunu
Hıncını alırmışcasına vurdu duvara
Birdaha,
Birdaha,
Elleri kan içinde kalıncaya.
Umurunda değildi kanlar
Büyük bir keyifti belki yaptığı,
Bir iki adım attı
Tekrar oturdu yerine
Gözyaşları dinmişti artık
Eline bir kalem aldı ve başladı yazmaya
Kalemi kırarcasına yazıyordu
Neydi kağıdın günahı ki
Buruşturdu sonra
Fırlatıp attı düşman saydığı yeşil duvara
Gitmek korkusu muydu tüm nedeni bunların
Yoksa hayattan mı korkuyordu?
Bildiğim bir şey varsa oda;
Bu duvarlar,
Bu yollar,
İnsanlar,
Çığlıklar,
Bekleyişler
Ve anılar
Artık onu ve ruhunu boğuyor.
Çıkamadığı bu dünya sona eriyordu
İstediği buydu hep ama ne oluyorduda
Gitmek ve kalmak arasında çırpınıyordu?
Tanıdığım bu insan bu hale nasıl
Ve neden geldi, neden?
Bu soruyu defarlarca sordum kendime
Ve hala aynı yerinde aynı şekilde.
Sonra birden büyük bir heyecanla kalktı
Şöyle bir silkindi
Hızla lavaboya gitti
Elini yüzünü yıkadı doyasıya
Derin bir oh çekti, kapıya yöneldi.
Azim dolu basıyordu ayakları yere
' Geliyorum hayat bekle beni ' dercesine
Günışığını hissetti sanki damarlarında,
Yeniden doğmuşcasına.
Hayat devam ediyordu elbet
Anladığı belliydi.
Çıkmadan önce son kez
Ve herzaman ki gibi
Kapının yanında ki camın yüzeyinde
Hafif karartı bedenine baktı.
Dikkat etmedim önce
Dönüp bir daha baktım
Ve
Kendimi gördüm!

(13.05.2001 / Bucak)