Aşk acısı ile bilediğimi sanırken, meğer kalemimi kırmışım ben.
Özlemimi yazdığımı sanırken, meğer idam fermanımı yazmışım ben.
Başına taç kondurduğumu sanırken, ilmiği boynuma geçirmişim ben.
Sevdam susuzluğuna çare değilmiş meğer, gel de ol cellâdım sen.
(11.10.2011)
(Küçük Kasabanın Sürgün Şairi)
Kimbilir kaç kişi senin zarif hallerini sevdi
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Devamını Oku
Kaç kişi güzelliğini sevdi
Belki gerçek aşkla; belki değil
Ama bir tek kişi seni sevdi.
Bir tek kişi değişen yüzündeki hüznü sevdi.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta