Bir Daha Şiiri - Mehmet Yücel

Derman diye köşe buzak gezerken.
Düzelmez yaralar seçtim bir daha.
Ah eyleyip ahuzarım yazarken.
Başak verdi zulüm biçtim bir daha.

Bu dünya fanidir, insan da cani.
Ortaklık eylemiş iki zebani.
Hal görenler hani, söz duyan hani.
Sevdanın zehrini içtim bir daha.

Zemheri ayında dağlar mekanım.
Sığınak isterdim, yoktu imkanım.
Kimi bey gibiydi, kimisi hanım.
İnsanlık vasfını ölçtüm bir daha.

Sınıf sınıf imiş, sınıfı batsın.
Onlar hoş görülü sen de inatsın.
Bu dert alsın beni denize atsın.
Can bende emanet, geçtim bir daha.

Ne yazdım ne çizdim bilen olmadı.
Ağlayan olmadı, gülen olmadı.
Savaşta yalnızdım, gelen olmadı.
Hiç saydılar beni, hiçtim bir daha.

Yücel ak gün dedi, karalandı can
Kurşunlara geldi yaralandı can.
Sıra sıra yandı sıralandı can.
Mekan bulamadım. göçtüm bir daha.