Bir Daha Şiiri - Tuna Kahraman

Bir öğlen saatiydi
Yalvaran gözlerle “kabul et beni” diye girdi hayatıma
Öyle masum, öyle saftı ki,
Hani olmayacak ya!!
“Tamam” dedik o çaresiz kalbe,
Bu hissi sende yaşa, sende gör, sende anla
Ne çırpınışlar geçirdi bu yürek ,
Ne sorgular atlattı kendi ruhunda
Neleri eledi şu kısacık hayatında
Bakarken gözlerine içim titredi
“Sende mi” diyecekti bu aşkın sonunda
Ama o da anlayacaktı
Bu yenilgi bir başlangıç
Ne yaralar açılacak ruhunda
Sonu belli olmayan zamanlarda
Bir daha!
Bir daha!!
Bir daha!!!